طراحی آسانسور، شامل مراحل مختلفی است که نخستین و اساسی ترین آن، مرحله آنالیز ترافیک پروژه می باشد. مرحله بعد از آن، طراحی مکانیکال و سپس طراحی الکتریکال متناسب و انتخاب قطعات و اجزا است. در پایان، محاسبات و نقشه های اجرائی تهیه و پس از چک شدن مجدد، جهت نصب به تیم اجرا تحویل می گردند. در ادامه با روند منطقی و علمی طراحی آسانسور بیشتر آشنا خواهیم شد.
برای مشخص نمودن تعداد، سرعت و ظرفیت آسانسور های پیشنهادی در پروژه و نیز جهت اطمینان از این که پس از اجرای پروژه، ازدحام یا تعداد کاربران بیش از حد انتظار نباشد، باید ترافیک متقاضیان استفاده از آسانسور در ساختمان مورد ارزیابی قرار گیرد.
1- کاربری ساختمان (مسکونی، تجاری، بیمارستانی، مدرسه و …)
2- تعداد طبقات
3- تعداد طبقات جمعیت دار
4- اگر واحد غیر مسکونی است، تعداد اتاق ها در هر واحد و تعداد واحد های هر طبقه و در غیر این صورت،
مساحت مفید هرطبقه
5- جمعیت هر طبقه
6- طول مسیر حرکت آسانسور
7- ارتفاع طبقات
8- خاص بودن کاربری ساختمان (مهد کودک، خانه سالمندان، معلولین و …)
1- تعیین جمعیت کل
2- تعیین جمعیت درزمان ترافیک
3- زمان انتظاربرای دریافت سرویس (Interval)
4- زمان یک سفر کامل (Round triptime)
پس از انجام آناليز های ترافيکی، مرحله دوم طراحی آسانسور در قالب سه بخش انجام می پذيرد و خروجی های اين مرحله به عنوان ورودی برای مرحله 2 مورد استفاده قرار می گيرند.
در ابتدا محدوديت های ابعادی كه براساس اطلاعات اوليه، از طريق بازديد از محل پروژه و يا دسترسی به نقشه های ابعادی و مشاوره با كارفرما به دست می آيند، مطالعه شده و بر اساس ابعاد نهایی قابل اجرا، محاسبات مورد نياز صورت می گيرد.
قابل ذكر است که ابعاد و اندازه های ارائه شده، صرفا برای آسانسورهای معمولی و استاندارد می باشد. در شرايط خاص و براي آسانسور های پانوراما (نصب در نما) و يا آسانسورهای صنعتی، ابعاد و اندازه ها براساس شرايط موجود تعيين می گردند. همواره بايد محدوديت های استاندارد EN81 برای ميزان فضای هر مسافر (مساحت ها)، رعايت شود.
بعد از انتخاب ابعاد و اندازه ها، فاز دوم طراحي كه در واقع مشخص نمودن دقيق پارامتر هاي فنی
قطعات می باشد، آغاز مي گردد. ابعاد و اندازه های طراحی شده براي چاهك، كابين و درب ها، پارامتر هاي بسيار مهمی هستند كه درانتخاب مشخصات فنی قطعات موثر می باشند.
1. نوع استاندارد EN81 – A17 و …
2. سرعت آسانسور
3. ظرفيت آسانسور
4. کل طول مسير حركت (تراول) آسانسور
5. ابعاد و اندازه ها (چاهك – موتورخانه – كابين – درها)
6. نوع كاربري آسانسور
7. محيط كاربري آسانسور
8. نوع و كيفيت کنترل حركت آسانسور
الف) ارتفاع مسير (بالا رفتن كابين)، تعداد و محل توقف ها
ب) ابعاد چاه آسانسور، كابين و موتورخانه
پ) ولتاژ برق اصلی، تعداد استارت آسانسور در ساعت و فاكتور بار
ت) سيستم كنترل آسانسور
ث) سيستم درب های آسانسور و ورود و خروج و نوع كنترل
ج) تعداد آسانسورها و مكان آن ها درساختمان
چ) شرايط محيط كاركرد
پس از مراحل طراحی ابعاد و تعیین مشخصات فنی قطعات و تجهیزات، نقشه های اجرایی جهت آماده سازی چاه و همچنین نحوه قرار گیری و نصب تجهیزات و نقشه مدار های کنترل تهیه می گردد.
1- نحوه نصب اسکلت فلزی و آهن کشی جهت ساختمان های اسکلت فلزی (نقشه های اجرائی این بخش باید توسط مهندس سازه ساختمان تهیه شده و یا به تائید وی رسیده باشند.)
2- نحوه پلیت گذاری برای ساختمان های بتنی (محل نصب براکت های ریل)
3- نحوه قرار گیری تجهیزات آسانسور برای عملیات
4- مشخص نمودن محل سوراخ های عبور سیم بکسل روی سکوی موتورخانه
5- نحوه بتن ریزی کف چاهک و محل قرار گرفتن بافر ها
6- نحوه آماده سازی محل نصب درب ها
7- محاسبه نیرو های وارده به سازه اصلی چاه
8- مشخص نمودن نقشه اجرایی موتورخانه (قلاب سقف – هواکش موتورخانه و چاهک – درب ورودی – محل تابلوی 3 فاز)
9- تهیه نقشه های کنترل فرمان و نحوه سیم کشی چاهک و موتورخانه
10- ارائه دستورالعمل های کابل کشی و آماده سازی تابلو 3 فاز جهت کارفرما
11- انجام بازرسی های فنی نهایی پس از نصب و تحویل سیستم به کارفرما
در نهایت، پس از بازرسی و تائید نماینده شرکت بازرسی و تائید استاندارد بودن شیوه نصب و اطمینان از کارکرد درست آسانسور، گواهی استاندارد آسانسور صادر و از این پس آسانسور، در مدار سرویس دهی عادی قرار می گیرد.