13 آگوست 2018
با مرتفع شدن ساختمانها و افزايش طول حرکت آسانسورها ، وزن تجهيزات تعليق آسانسور تأثير قابل ملاحظه ای بر عملکرد اين سيستم گذاشته است . بدين معنی که در گذشته به علت وزن قابل توجه طنابها ( به دليل طول چاه و تعداد طناب های استفاده شده ) در طول حرکت، وزن سمت قاب وزنه و سمت کابين ( با توجه به رابطه تعادل تعريف شده بين آنها ) در تعادل با يکديگر نبودند .
از اين رو ، جهت جبران عدم تعادل ديناميکی و مکانيکی به وجود آمده ، زنجيرهای جبران رايج شدند .در ابتدا از طناب های فولادی جهت جبران اين عدم تعادل استفاده می شد که لازمه آن داشتن تجهيزات اضافی برای هدايت طناب ها و اتصالات آنها بود . سپس زنجير جبران با توجه به ارزان بودن ، جای طناب های فولادی را گرفت. هرچند هزينه اين زنجيرها پائين بود ولی صدای توليد شده از حرکت آنها عدم رضايتمندی را به همراه داشت . زنجيرهای روکش دار يا همان کابل های جبران پاسخی به اين مشکل بود.
زنجیر جبران نوعی زنجیر فولادی با روکش پلاستیکی است که از یک سمت به زیر کابین و از سمتی دیگر به قاب وزنه نصب می شود. وزن زنجیر جبران را طوری انتخاب می کنند که هم وزن با سیم بکسلها باشد تا بتواند تعادل را در طبقات بالا و پایین برقرار نماید لذا انتخاب زنجیر جبران بسیار مهم است.
تأثير زنجيرهای جبران بر تعادل کابين :
نکته قابل توجه در رابطه با زنجيرهای جبران نحوه نصب آنها است. زنجيرها و کابل های جبران با توجه به نوع آنها دارای يک عرض برگشت طبيعی می باشند. منظور از اين عرض ، فاصله ايست که به طور طبيعی بين دو طرف رفت و برگشت اين زنجيرها ايجاد می گردد .
در هنگام نصب بايد توجه کرد که اين عرض طبيعی همواره رعايت شود در غير اين صورت امکان آسيب زدن اين زنجيرها به تجهيزات داخل چاه و چاله آسانسور وجود خواهد داشت و می تواند باعث به وجود آمدن شرايط خطرناکی شود .
عرض طبيعی زنجيرهای جبران معمولی کم است، لذا محل نصب اين زنجيرها برای رعايت اين عرض طبيعی در کناره های کابين خواهد بود. همانگونه که می دانيم ، يکی از عوامل مؤثر بر کيفيت حرکت آسانسور وجود تعادل خود کابين در طول حرکت است .
با توجه به آنچه گفته شد در صورت نصب زنجير جبران در کناره های کابين امکان ايجاد عدم تعادل در دو سمت کابين وجود خواهد داشت اين موضوع به خصوص در آسانسورهای قاب وزنه بغل ( Side – Counterweight ) بيشتر محسوس خواهد بود .
شرکتهای مختلف طرح هائی برای برطرف کردن اين اشکال ارائه نموده اند، برای مثال برخی از آنها استفاده از وزنه های ثابتی در کابين جهت ايجاد تعادل پيشنهاد کرده اند يکی از معايب اين روش پائين آوردن ظرفيت آسانسور خواهد بود از طرف ديگر تعادل ديناميکی در طول حرکت سيستم برآورده نخواهد شد .
روش ديگر استفاده از زنجير جبران ديگری در نقطه مقابل زنجير جبران اوليه می باشد، اين روش هر چند که تعادل ديناميکی را تأمين خواهد کرد ولی هزينه زنجير جبران اضافی ، نصب و اتصالات مورد نياز آن و در عين حال کاهش ظرفيت آسانسور از معايب اين روش می باشد .
زنجيرهای جبران روکش دار ( کابل های جبران ) با عرض حلقه برگشت طبيعی بيشتر بيشترين اشکال در رابطه با کابل های جبران موجود عرض کم برگشت طبيعی آنها می باشد. ( حدود 60 سانتيمتر )به نظر می رسد پاسخ مناسب به اين مشکل افزايش اين عرض برگشت طبيعی است که با توجه به مقايسه های صورت گرفته عرض برگشت مناسب حدود 120 سانتيمتر می باشد در نسل جديد زنجيرهای جبران ، با در نظر گرفتن اين موضوع و افزايش عرض برگشت طبيعی اين زنجيرها سعی شده تا اين مشکل برطرف گردد. در صورت استفاده از اين کابلها می توان نقطه نصب اين کابل ها به کابين را در نزديک ترين نقطه به مرکز کابين در نظر گرفت .
در چنين شرايطی بالانس کابين برقرار شده و در نتيجه کيفيت حرکت کابين ، بدون کاهش ظرفيت واقعی و تحميل هزينه های اضافی ، بهبود خواهد يافت.