همه چیز درباره بافر آسانسور

• پشتیبان سایت
• مقالات
• 0

بافر آسانسور چیست؟

بافر (Elevator buffer) که با نام ضربه گیر هم شناخته می شود، یکی از اجزای مهم سیستم ایمنی آسانسور ها به حساب می آید. این قطعه در قسمت انتهایی چاه آسانسور یعنی در چاهک و در مرکز ثقل و پایین کابین و وزنه تعادل تعبیه می گردد. اگر در شرایط خاصی تمامی اجزای ایمنی آسانسور، دچار مشکل شوند، بافر شروع به کار می کند.

این قطعه در انواع مختلف پلاستیکی، هیدرولیکی و فنری انرژی وارد شده به خود را ذخیره یا دفع می‌ کند و از شدت آسیب‌ های ناشی از حادثه‌ های غیرمترقبه آسانسور جلوگیری می‌ کند. در زمان های قدیمی تر از بافر های فنری لول یا تخت استفاده می کنند. در کل می توان گفت وظیفه‌ بافر، جلوگیری از برخورد شدید کابین یا وزنه تعادل در حال سقوط می‌ باشد.

عملکرد بافر آسانسور چگونه است؟

چنانچه کابین آسانسور با سرعت ۱۵ درصد بیشتر از سرعت نامی و تعریف شده در حال حرکت به سمت پایین چاه آسانسور باشد و هیچ یک از قطعات مدار ایمنی که وظیفه توقف کابین را دارند مانع حرکت کابین نشوند، در انتهای چاه (چاهک) آسانسور بر روی سکوی بتنی قطعه ای به نام بافر ضربه گیر آسانسور وجود دارد که در صورت حضور سرویس کار یا نصاب آسانسور در چاهک از شدت ضربه جلوگیری می کند و باعث می شود تا جان انسان به خطر نیوفتد. بافر ها دو نوع اند که نوع اول جذب کننده انرژی (AT(Accumulation Type است و نوع دوم مستهلک کننده انرژی (DT (Dissipation Type است.

انواع ضربه گیر های آسانسور:

• ضربه گیر نوع جذب کننده انرژی:

این مدل بافر ها با حرکت برگشتی برای سرعت های تا ۱ متر بر ثانیه استفاده می شوند و برای سرعت هایی تا ۱/۶ متر بر ثانیه، بدون حرکت برگشتی استفاده می شوند.

• ضربه گیر پلی اورتان:

پلی یورتان PU از مواد شیمیایی می باشد که از واکنش و ترکیب دو ماده اصلی به نام های پی ال ها وایزوسیانات ایجاد می گردد. در نوع پلی‌اورتان pu، ضربه های ناگهانی و لرزه های وارده تا حد زیادی توسط این نوع لاستیک جذب شده و به سمت دیگر وارد نخواهد شد.

• ضربه گیر هیدرولیکی:

در مقایسه با نیروی بازدارندگی فرآیند ضربه گیری، بافر ها می توانند به گونه ای طراحی شوند که در حین عمل توقف نیروی ثابتی را اعمال نمایید و در آخر باعث بازدارندگی ثابت خواهند شد. بافر هیدرولیکی، مستقل از سرعت اسمی آسانسور به کار گرفته می شود؛ به این صورت که یک دور انداز اجباری، سرعت کابین را به حدی کم می کند و باعث می شود سرعتی که کابین هنگام نشستن به روی ضربه گیر دارد، از سرعتی که برای ضربه گیر طراحی شد، بیشتر نباشد.

• ضربه گیر فنری:

قطعه اصلی این نوع ضربه گیر های آسانسور معمولا از یک فنر مارپیچ ساخته شده از مقطع گرد یا مربع می باشد.

نحوه نصب و استقرار ضربه گیر به دو صورت می باشد:

• زیر کابین و قاب وزنه فیکس می شد:

سکو های ضربه گیر اکثرا بتونی می باشند و در صورت اجرای صحیح و مطابق استاندارد از مقاومت و ایستایی لازم برخوردار خواهد بود.

• روی سکوهای ضربه گیر کف چاه آسانسورمستقر می گردد:

در شرایطی که امکان اجرای بتونی سکو های ضربه گیر نباشد، می توان از سکوی ضربه گیر پرتابل که با استفاده از (تیرآهن- ناودانی – پلیت) ساخته می شود، استفاده نمود. این نوع سکو که به سکو های ضربه گیر پرتابل مشهور است، با توجه به پلیت جهار سوراخی که در زیر آن تعبیه شده، مناسب برای نصب با استفاده از رولبولت می باشد.

الزامات در خصوص ضربه گیر آسانسور:

1. ضربه گیر فنری / لاستیکی تنها برای سرعت کمتر از 1 بر ثانیه، ضربه گیر فنری / لاستیکی با حرکت برگشتی تدریجی برای سرعت کمتر از 1/6 متر بر ثانیه استفاده می گردد.
2. ضربه گیر ها باید در پایین ترین حد مسیر حرکت کابین و وزنه تعادل قرار گیرند. در صورتی که ضربه گیر ها به همراه کابین یا وزنه تعادل حرکت کنند، باید با یک پایه ستون با حداقل ارتفاع 0.5 متر در انتهای سیر حرکت خود حرکت نمایند.
3. چنانچه در چاهک دسترسی به وزنه تعادل بصورت اتفاقی امکان پذیر نباشد، نیازی به پایه ستون ضربه گیر وزنه تعادل نمی باشد. ضربه گیر جهت توقف کابین در سقوط آزاد طراحی نشده است.
4. لازم به ذکر است، ضربه گیر هیدرولیک نیز برای هر نوع سرعتی به خصوص برای سرعت های بیش از 1/6 متر بر ثانیه مناسب می باشد.

برای دریافت مشاوره بیشتر با ما در گروه مهندسی صنعتی غدیر در تماس باشید.