پله برقی یک تجهیز مکانیکی است که برای جا به جایی افراد در اماکن پرتردد کاربرد دارد و از یک زنجیره به هم پیوسته متحرک تشکیل می شود. جنس پلکان در این وسیله معمولا از فولاد ضدزنگ یا آلومینیوم است. عمده پلهبرقی ها در یک مسیر مستقیم به کمک زنجیره به هم پیوسته حرکت می کنند. اما در موارد معدودی پلهبرقی های مارپیچ نیز تولید و نصب شده اند. در مکان های پرتردد عملا آسانسور با توجه به ظرفیت محدودی که دارد، کارایی مناسب نخواهد داشت. درنتیجه استفاده از پله برقی به عنوان یک ایده هوشمندانه در این موارد توصیه می شود. در اکثر موارد پله برقی به عنوان راهروی متحرک بین سطوح با ارتفاع مختلف به کار می رود. اما در برخی موارد مانند فرودگاه ها ممکن است این راهروی متحرک به صورت مسطح برای جا به جایی افقی استفاده شود.
در سال 1891 یک کمربند شیب دار با زاویه 25 درجه شیب توسط جسی دبلیو رنو از ایالات متحده اختراع شد، در واقع مسافرهایی را که سوار بر چوبهای متصل به کمربند بودند حمل و نقل میکرد. هندریل که به صورت ثابت در آن ها بود. بعدها نسخه بهبود یافته و پیشرفته آن با یک هندریل متحرک در همان سال معرفی شد. پله برقی برای اولین بار در یک پلکان متحرک در نمایشگاه پاریس، سال 1900 به نمایش گذاشته شد. در اصل علامت تجاری شرکت آسانسور اوتیس بود، این موضوع در سال 1949 مورد بررسی قرار گرفت که بعد از آن پلهبرقی از اموال عمومی تبدیل به استفاده عموم مردم از آن شد.
برای ساختمان هایی که تردد در آن ها به صورت معمولی انجام می پذیرد و ساعات کار آنها در طول شبانه روز 12 ساعت می باشد پلهبرقی تجاری نصب می گردد. این پلهبرقی ها معمولا قیمت مناسبی دارد و در مکان های چون مراکز خرید کم رفت و آمد کاربرد دارد.
این نوع از پلهبرقی ها را معمولا در فضای باز مثل پل عابر پیاده نصب می کنند. پلهبرقی نیمه تجاری در طول 24 ساعت شبانه روز در حال کار هستند و در زمان های پر ترافیک نیز به خوبی قابلیت سرویس دهی به مسافرین را دارند.
گران قیمت ترین پلهبرقی های موجود، پله برقی های غیرتجاری می باشند. این پلهبرقی ها معمولا در ایستگاه های مترو، فرودگاه ها، در مراکز شلوغ و پر رفت و آمد نصب میگردند. و توانایی این را دارند که در طول 24 ساعت شبانه روز پاسخگوی تردد افراد باشند.
پله برقیها در موارد کمتر نصب میشوند و معمولا در ساختمانهای مسکونی یا اداری پلهبرقی وجود ندارد. همانطور که گفتیم پلهبرقی در فروشگاهها، مراکز تجاری، فرودگاه و… نصب میشوند و تعداد زیادی از افراد را جا به جا میکنند. در نتیجه باید از یک موتور قوی و با کیفیت که توان و تحمل وزن ترافیک افراد را بدن لرزش و با ایمنی بالا داشته باشد، استفاده کنید. موتور پلهبرقی مانند دیگر تجهیزات از قطعات مختلفی تشکیل شده است، که در ادامه به اختصار آنها را توضیح میدهیم:
موتور پلهبرقی با تبدیل نیروی الکتریکی به مکانیکی شروع به کار کرده و از طریق نیروی مکانیکی به کمک چرخ دندهها رفته و توسط زنجیر پلهبرقی را راه اندازی میکند. جعبهای متشکل از چندین دنده و انتقال قدرت ایجاد شده را گیربکس میگویند.
روند حرکت پلهبرقی به مدل چرخدنده بستگی دارد. اگر در موتور پلهبرقی چرخ دنده ساده به کار رفته باشد روند حرکتی پلهبرقی با استفاده از زنجیر صورت می گیرد. چرخ دنده موتور میتواند به صورت سیارهای نیز باشد که برای منتقل کردن نیروی حرکتی گیربکس، چرخ دنده خورشیدی بهترین انتخاب است.
تمامی اینورتر ها خروجی سه فاز دارند و برای پلهبرقی ها با گشتاور ثابت هستند. به همین دلیل از آنها برای راهاندازی موتور یا کنترل سرعت آن استفاده میشود. مزیت دیگر اینورترها این است که با کاهش مصرف انرژی طول عمر مفید موتور را افزایش میدهند و باعث راندمان بهتر کاری میشوند. البته ناگفته نماند اصلیترین دلیل استفاده از اینورتر در پله برقی جلوگیری از تکان و شوک حرکت اولیه است.
از نکات جالب در مورد پلهبرقی می توان به نحوه نصب آن اشاره کرد. پله های برقی میبایست به گونه ای طراحی گردد که بر روی تیر های اصلی سازه قرار گیرد و تنها با نیروی وزن و بدون استفاده از جوشکاری یا پیچ و پرچ بر روی نشیمن گاه قرار می گیرند. برای پلهبرقی با ارتفاع بالای 6 متر پایه میانی نیز طراحی می گردد. پلهبرقی نسبت به ارتفاع کف تا کف و نیز شرایط محیطی پروژه به تکه های متعدد تقسیم می گردد و به محل پروژه ارسال و توسط نیروی متخصص نصب و مونتاژ می گردد. پله برقی نیز مانند سایر دستگاه های مکانیکی نیاز به سرویس و نگهداری ماهیانه دارند. این امر میبایست توسط متخصصین انجام گردد.
برای دریافت مشاوره بیشتر می توانید با ما در گروه صنعتی غدیر در تماس باشید.